1. الگوی استیت چیست

الگوی استیت یک نوع الگوی طراحی رفتاری است که برای حل مشکل رفتارهای مختلف یک شیء در وضعیت‌های مختلف استفاده می‌شود. این الگو رفتار شیء را در کلاس‌های مختلف استیت نهان می‌کند و به شیء امکان تغییر رفتار خود را در زمان اجرا براساس تغییرات در وضعیت داخلی می‌دهد.

2. ویژگی‌ها و مزایای الگوی استیت

ویژگی‌ها و مزایای اصلی الگوی استیت به شرح زیر است:

  • الگوی استیت منطق پیچیده تشخیص استیت را در کلاس‌های مختلف استیت نهان می‌کند که باعث بهبود قابلیت نگهداری کد می‌شود.
  • اصل باز/بسته: با اضافه کردن کلاس‌های استیت جدید، استیت‌های جدید به راحتی قابل افزودن هستند.
  • هر کلاس استیت مستقل از یکدیگر است و اصلاح یک کلاس استیت تأثیری بر کد کلاس‌های دیگری ندارد.
  • ساده‌سازی منطق بیانیه شرطی، بهبود خوانایی و قابلیت توسعه کد.

3. نمونه‌های کاربردی الگوی استیت

الگوی استیت در زندگی واقعی کاربردهای بسیاری دارد، مانند:

  • چراغ‌های راهنمایی و رانندگی: بر اساس وضعیت‌های مختلف، چراغ‌های مختلف صادر می‌شوند.
  • مدیریت وضعیت سفارش: سفارشات در وضعیت‌های مختلف مانند پرداخت شده، حمل شده و دریافت شده عملیات و رفتارهای مختلفی دارند.

4. پیاده‌سازی الگوی استیت در زبان Golang

4.1 نمودار کلاس UML

الگوی استیت در Golang

4.2 معرفی مثال

در این مثال، یک سیستم مدیریت وضعیت ساده سفارش پیاده‌سازی خواهیم کرد. سفارش دارای وضعیت‌های متعددی مانند پرداخت شده، حمل شده و دریافت شده است. براساس وضعیت‌های مختلف، سفارش دارای عملیات و رفتارهای متفاوتی است.

4.3 نمایش موردی پیاده‌سازی

4.3.1 تعریف رابط و کلاس‌های استیت محدود سفارش

// رابط استیت
type State interface {
	Handle(context *Context)
}

// کلاس استیت Concrete A
type ConcreteStateA struct {
	name string
}

func (c *ConcreteStateA) Handle(context *Context) {
	fmt.Println("وضعیت فعلی:", c.name)
	fmt.Println("اجرای عملیات خاص برای استیت A...")
context.SetState(&ConcreteStateB{name: "کلاس استیت B محدود"})
}

// کلاس استیت Concrete B
type ConcreteStateB struct {
	name string
}

func (c *ConcreteStateB) Handle(context *Context) {
	fmt.Println("وضعیت فعلی:", c.name)
	fmt.Println("اجرای عملیات خاص برای استیت B...")
context.SetState(&ConcreteStateA{name: "کلاس استیت A محدود"})
}

4.3.2 تعریف کلاس متن‌ها و روش‌های تغییر استیت

// کلاس متن
type Context struct {
state State
}

// پردازش سفارش
func (c *Context) Handle() {
	c.state.Handle(c)
}

// تنظیم استیت
func (c *Context) SetState(state State) {
	c.state = state
}

4.3.3 پیاده‌سازی روش‌های تغییر استیت برای کلاس‌های استیت متنی

// روش تعویض برای کلاس استیت متنی A
func (c *ConcreteStateA) SwitchStateB(context *Context) {
	context.SetState(&ConcreteStateB{name: "کلاس استیت B محدود"})
}

// روش تعویض برای کلاس استیت متنی B
func (c *ConcreteStateB) SwitchStateA(context *Context) {
	context.SetState(&ConcreteStateA{name: "کلاس استیت A محدود"})
}

4.3.4 مدیریت وضعیت سفارش با استفاده از الگوی استیت

func main() {
// مقدماتی کردن محیط سفارش
context := &Context{
state: &ConcreteStateA{name: "کلاس استیت محدود A"},
}

// پردازش سفارش
context.Handle()

// تغییر استیت
context.state.(*ConcreteStateA).SwitchStateB(context) // تغییر به کلاس استیت B محدود
context.Handle()

context.state.(*ConcreteStateB).SwitchStateA(context) // تغییر به کلاس استیت A محدود
context.Handle()
}

خلاصه

با استفاده از الگوی استیت، می‌توانیم رفتار شیء در وضعیت‌های مختلف را بهتر مدیریت کنیم و قابلیت استفاده مجدد و توسعه کد را بهبود بخشیم. در این آموزش، نشان داده شد که چگونه از Golang برای پیاده‌سازی الگوی استیت با استفاده از یک سیستم مدیریت سفارش ساده استفاده کنیم و یک پیاده‌سازی کد کامل و یک نمودار کلاس UML ارائه دادیم. امیدواریم این آموزش به شما کمک کند تا الگوی استیت را بهتر بفهمید و استفاده کنید.